انتقاد پذیری
بعضی اوقات بدون اینکه نظر کسی را پرسیده باشیم ، خودشان درباره سر تا پای ما نظر می دهند و تازه آخرش می گویند که صلاح ما را می خواهند. تا حالا فکر کرده اید چطور می توان از شر این نظرها خلاص شد؟ اغراق نیست اگر ادعا کنیم در دنیایی زندگی می کنیم که نظر دادن یا به عبارت امروزی ها “کامنت دادن” درباره همه چیز به جزو جدایی ناپذیر زندگی روزمره تبدیل شده است.
بسیاری اوقات این خود ما هستیم که از دیگران می خواهیم درباره ما نظر دهند. با گسترش اینترنت ، به خصوص پیدایش شبکه های اجتماعی ، انگار همه دلشان می خواهد درباره همه چیز نظر بدهند و البته نظرهای دیگران را هم بشنوند. امکان ندارد وارد یک سایت اینترنتی ، از خبری گرفته تا تفریحی معتبر یا غیر معتبر شوید و روی هر گزینه ای کلیک کنید و با انبوهی از نظرها و کامنت ها مواجه نشوید. بسیاری از این کامنت ها درست و منطقی و بسیاری هم بی ادبانه و غیر مسوولانه هستند؛ برای مثال یک خبر درباره کشف یک ویروس جدید را در نظر بگیرید. در انتهای مطلب هم می توانید کامنتی مثل این را بخوانید؛ “با تشکر از شما ، مطلب خیلی جالب بود. امیدوارم کشف این ویروس راه برای درمان بسیاری از بیماری ها هموار شود” و هم مثل این “دیگه واقعا شورش را در آوردید ، با این خبرهای مسخره تان. ویروس جدید کشف شده که شده به ما چه؟ یک مشت آدم بی سواد آنجا نشسته اید و اسم تان را گذاشته اید روزنامه نگار؟” و …
حال فکر کنید وقتی این نظر دادن های بی وقفه و پوست کنده از فضای مجازی وارد زندگی عادی شوند ، چه تاثیری بر زندگی ما دارند؟ آیا ما این نظرها را همان طور می پذیریم که در دنیای مجازی پذیرفته ایم؟ آیا میزان خوشحالی و ناراحتی ما از نظرهای دیگران در دنیای مجازی و واقعی یکسان است؟ انگار نظرهای دیگران در دنیای واقعی تلخ تر و تاثیر گذارترند ، چون شاید واقعی تر به نظر می رسند.
با این حال ، اگر نظرهای دیگران برایتان خیلی مهم هستند و به طور مستقیم روی زندگی تان تاثیر گذاشته یا حتی آن را بهم می ریزد ، باید یک مهارت را یاد بگیرید یا بیشتر تمرین کنید؛ نادیده گرفتن نظرهای منفی و مخرب دیگران. شما باید یاد بگیرید که بین نظر مغرضانه و نقد صادقانه تفاوت قائل شوید و و اولی را نادیده و دومی را بپذیرید و به کار بگیرید. اگر نظر دادن با انتقاد سازنده همراه شود ، باعث تداوم و استحکام دوستی ها می شود ، در غیر اینصورت نتیجه ای جز ناراحتی و کاهش اعتماد به نفس ندارد.