انتقاد پذیری
بعضی اوقات بدون اینکه نظر کسی را پرسیده باشیم ، خودشان درباره سر تا پای ما نظر می دهند و تازه آخرش می گویند که صلاح ما را می خواهند. تا حالا فکر کرده اید چطور می توان از شر این نظرها خلاص شد؟ اغراق نیست اگر ادعا کنیم در دنیایی زندگی می کنیم که نظر دادن یا به عبارت امروزی ها “کامنت دادن” درباره همه چیز به جزو جدایی ناپذیر زندگی روزمره تبدیل شده است.
بسیاری اوقات این خود ما هستیم که از دیگران می خواهیم درباره ما نظر دهند. با گسترش اینترنت ، به خصوص پیدایش شبکه های اجتماعی ، انگار همه دلشان می خواهد درباره همه چیز نظر بدهند و البته نظرهای دیگران را هم بشنوند. امکان ندارد وارد یک سایت اینترنتی ، از خبری گرفته تا تفریحی معتبر یا غیر معتبر شوید و روی هر گزینه ای کلیک کنید و با انبوهی از نظرها و کامنت ها مواجه نشوید. بسیاری از این کامنت ها درست و منطقی و بسیاری هم بی ادبانه و غیر مسوولانه هستند؛ برای مثال یک خبر درباره کشف یک ویروس جدید را در نظر بگیرید. در انتهای مطلب هم می توانید کامنتی مثل این را بخوانید؛ “با تشکر از شما ، مطلب خیلی جالب بود. امیدوارم کشف این ویروس راه برای درمان بسیاری از بیماری ها هموار شود” و هم مثل این “دیگه واقعا شورش را در آوردید ، با این خبرهای مسخره تان. ویروس جدید کشف شده که شده به ما چه؟ یک مشت آدم بی سواد آنجا نشسته اید و اسم تان را گذاشته اید روزنامه نگار؟” و …